Krobia leży 35 kilometrów na wschód od Leszna, jest główną miejscowością Biskupizny. W XI wieku istniał tu gród na pograniczu śląsko-wielkopolskim, potem kasztelania, która na przełomie XIII i XIV wieku uzyskała prawa miejskie. Przez około 600 lat, aż do końca XVIII wieku miasteczko było posiadłością biskupów poznańskich – jak cały mikroregion składający się jeszcze z dwunastu wsi i cechujący się własnym językiem oraz folkorem. W 1602 roku w Krobi odbył się synod biskupi poświęcony walce z reformacją. Miasto od 1793 było w zaborze pruskim, do 1887 robu było siedzibą powiatu, a mieszkańcy zajmowali się głównie rolnictwem i hodowlą. W 1903 roku połaczono je koleją z Lesznem i Ostrowem Wielkopolskim.

Pierwsi Żydzi zaczęli sprowadzać się do Krobi późno, bo około 1833 roku. Po I wojnie światowej większość żydowskich mieszkańców miaste opuściła je wyjeżdżajając do Niemiec, ale w 1921 roku Żydzi stanowili jeszcze około 5 procent jego mieszkańców. To wystarczyło, by gmina żydowska funkcjonowała do 1934 roku. Zlikwidowano ją wskutek systematycznego wyjazdu z miasta kolejnych żydowskich mieszkańców. Przed wybuchem II wojny światowej w mieście pozostały tylko cztery rodziny żydowskie.

W mieście nie zachował się żaden widoczny ślad życia społeczności żydowskiej. Przy ul. Mickiewicza istniał cmentarz żydowski założony w drugiej połowie XIX wieku. Ostatni pochówek odbył się na nim w 1935 roku. Wtedy też został sprzedany budynek zamkniętej synagogi. Dzisiaj już ani synagoga ani cmentarz nie istnieją, nie zachowały się żadne nagrobki.

Współcześnie w Krobi żyje około 4,3 tysiąca mieszkańców.

Opracował AN na podstawie informacji z Wirualnego Sztetla. i Wikipedii