Dzień dobry, wreszcie dopadłam półkę z wierszami, by znaleźć te, w których pojawiają się interesujące Pana wątki. Poza poezją - książka o Rotblacie i synagodze.

Wiersz pt. „jar” kierowany jest do Ryszarda Krynickiego - oglądałam film o nim bez okularów, z końca sali szkolnej. To tło. 

Wiersz z Babińca „oprowadzanie po domu” zasyłam w dwóch częściach. Jako komentarz załączam zdjęcie z mojego kuchennego parapetu.

W ostatniej części nawiązanie do zdjęcia. Na parapecie kuchennym stoi u mnie świecznik, przywieziony z Lublina. Czasem za oknem widzę odpowiadającą liczbie ramion grupę saren i jelonków. Poznańskie osiedle na Piątkowie.

Serdecznie pozdrawiam, 

Joanna Roszak 

jar

dlaczego ma pan na głowie czapkę

a ja widzę jarmułkę

jest pan w moim błędzie

uświetlony tlenem

utleniony światłem

w porannym pociągu

zaczynam od ostatniego wiersza

kartkować wybór poezji aleksandra wata

mężczyzna w jarmułce siedzący naprzeciwko

podejrzewa że czytam od pierwszej strony

i w jego języku

rozpoznaję to po ciepłym

spojrzeniu

„a jednak się rozumiemy”

myślę i wracam do

innego ciemnego świecidła

oprowadzanie po domu

tu nieciągłość trawy

a tu dom słodki dom na samodzielnym

oddechu

po prawej pomagają zasnąć głosy lasu

i zapomina się jak wygląda pęcherzyk ziemi

w kącie sprawdza się rękę do roślin

za zakrętem piasek rozwiewany przez zdania

tu jemy niepewne z jednej miski

tam wygarniano z ust resztki

zapominającym przełykania

kładło się monety na powieki i niedopałki

wierszy

tu odgłos spadającego włosa gdy mijamy się w

drzwiach

zabierz go ode mnie

tu spadły z kolan wszystkie zwierzęta i rośliny

tu pęknięta poczekalnia do deszczu i dłoni

za oknem siedem saren

jak siedem ramion świecznika

niespokojnie podnosi głowę

tu mycie naczyń podczas którego nadal nie

wiemy skąd

wzięły się kamienie w kieszeni

Pani Joanno,

dziękuję za te wiersze i za niezwykłe zdjęcie.

Serdecznie pozdrawiam

An